Andyjskie flamenco lub parihuana w peruwiańskiej historii.

Andyjskie flamenco lub parihuana w peruwiańskiej historii.

Andyjskiej Flamingo (nazwa naukowa: Andyjskiej Czerwonak) jest znany również jako parihuana, Parina, chururu, tococo i andyjskich Czerwonak. Występuje w Peru, Chile, Boliwii Argentynie krajach, w których znajdują się żebra i szczeliny w obszarach górskich, bagna, których wysokość mieści się w zakresie od 1500 do 4500 metrów. Flamingi mogą latać 700 mil dziennie; latem żyją w słonych jeziorach i wędrują na niższe tereny podmokłe na zimę. Przyczyną tej wędrówki od lata do zimy jest ekstremalna suchość solanek w okresie zimowym. W Peru znajduje się również w pięknej zatoce Paracas. Niektóre regiony, w których żyją chronione są jako National Reserve andyjskiej Fauny Eduardo Abaroa (Boliwia), Paracas National Reserve, Salinas rezerwie i Aguada Blanca (zarówno w Peru), Laguna Mar Chiquita (Argentyna) i Salar de Atacama (Chile). W peruwiańskiej historii kojarzy się z kolorami flagi narodowej, czerwonym i białym.

Andyjskie flamingi w stadium dorosłym osiągają wysokość od 130 do 150 centymetrów, rozpiętość skrzydeł osiąga 150 cm. Maksymalna waga może wynosić 4 kg, średnia to 1,5 kg. Dominujący różowy kolor, z czerwonymi i białymi plamami; dziób jest czarny i ma żółtą podstawę. Flamenco andyjskie jest jedynym z żółtymi nogami.

Flamenco andyjskie dostosowuje się do warunków środowiska, w którym się znajduje; Twoja ulubiona dieta to niebieskozielone algi, małe bezkręgowce i ryby, które znajdują się w stawach i stawach. Długość życia flamingów andyjskich w stanie naturalnym wynosi od 20 do 50 lat, przy sprzyjających warunkach. W niewoli mogą żyć 60 lat. Dojrzałość płciową osiąga się, gdy są one od lat 4 do 6, są monogamiczne, dysk rozmyślać między 23 a 34 dni. Są bardzo towarzyskie, dzienne i koczownicze. Głównym miejscem gniazdowania tego gatunku na świecie jest Salar de Atacama w Chile. W wieku trzech miesięcy pisklęta są w stanie latać i przemieszczać się, głównie w kierunku północnych szerokości geograficznych.

Zagrożenia dla populacji andyjskich flamingów

Flamenco znajduje się na granicy wyginięcia, jest uważane za wrażliwe zwierzę i od wielu lat jest wpisane na Czerwoną listę Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody. Nie grozi mu wyginięcie, ale jeśli będzie kontynuował ludzką agresję w swoim środowisku i dla siebie, wkrótce stanie się historią. Nadmierna eksploatacja ekosystemów przez górnictwo, nadmierne i niekontrolowane odławianie ich jaj i zmiany klimatu stanowią realne zagrożenie.

Głównym zagrożeniem dla flamingów są wyrobiska górnicze, pod koniec letniej pory deszczowej. Andean siedlisko Flamingo jest bogaty w związki boru, zwłaszcza boraks, który jest toksyczny dla Andów Flamandów; Nadmiar boru powoduje wady szkieletowe, wady układu sercowo-naczyniowego i zwyrodnienie jąder. Dawka 5 g boraksu może wywoływać niepożądane skutki u zwierząt, co wpływa na jego rozwój i reprodukcję. Górnictwo wpływa również na dostępność wody i przyspiesza usuwanie wilgoci z jezior. Andyjskie flamingi filtrują wodę powierzchniową do żywności, ale boraks zanieczyszcza tę wodę. Przy niedostatecznym zaopatrzeniu w żywność i zaburzonym środowisku spadek liczby ludności jest nieunikniony.

Bezsensowna lub zmotywowana ludzka działalność przez chciwość jest zbiorem jaj przez mieszkańców; grupy zorganizowanych przestępców w Chile łapią flamingi i eksportują je do Europy, Stanów Zjednoczonych i innych miejsc za granicą. Zbieranie jaj może być dopuszczalne, jeśli lokalne populacje są niedożywione, ale badania nie wykazują niedoboru białka.

Referencje

 Flamenco Andino

https://www.exoticasaves.net/author/admin/page/8/

Phoenicoparrus andinus

https://es.wikipedia.org/wiki/Phoenicoparrus_andinus