पेरू के इतिहास में एंडियन फ्लेमेंको या परिहुआना।

पेरू के इतिहास में एंडियन फ्लेमेंको या परिहुआना।

एंडियन फ्लेमिंगो (वैज्ञानिक नाम: Phoenicoparrus andinus) को परिहुआना, परिना, चुरू, टोकोको और बड़ी परिना के नाम से भी जाना जाता है। यह पेरू, चिली, बोलिविया, अर्जेंटीना में मौजूद है, ऐसे देश जहां ऊँचे इलाकों में पर्वत श्रृंखलाएँ और लैगून हैं, आर्द्रभूमि में जिनकी ऊँचाई 1500 से 4500 मीटर तक है। राजहंस एक दिन में 700 मील उड़ सकता है; गर्मियों में वे नमक की झीलों में रहते हैं और सर्दियों के लिए निचले वेटलैंड्स में चले जाते हैं। गर्मियों से सर्दियों तक इस प्रवास का कारण सर्दियों के दौरान नमक के फ्लैटों की अत्यधिक सूखापन है। पेरू में यह पराकास की खूबसूरत खाड़ी में भी पाया जाता है। कुछ क्षेत्र जहां वे रहते हैं, वे संरक्षित हैं, जैसे कि एडुआर्डो अबारो नेशनल वाइल्डलाइफ़ रिज़र्व (बोलिविया), पेराकास नेशनल रिज़र्व, सालिनास और अगुआडा ब्लैंका रिज़र्व (पेरू में दोनों), मार चिकेटा लगून (अर्जेंटीना) और अटाकामा साल्ट फ़्लैट। (चिली)। पेरू के इतिहास में, यह राष्ट्रीय ध्वज, लाल और सफेद रंग के साथ जुड़ा हुआ है।

वयस्क चरण में एंडियन फ्लेमिंगोस 130 और 150 सेंटीमीटर के बीच की ऊंचाई तक पहुंच सकता है, पंखों की लंबाई 150 सेमी तक पहुंच जाती है। अधिकतम वजन 4 किलो हो सकता है, औसत 1.5 किलो है। मुख्य गुलाबी रंग, लाल और सफेद धब्बों के साथ; चोंच काली होती है और इसका पीला आधार होता है। एंडियन फ्लैमेंको केवल एक पीले पैरों के साथ है।

एंडियन फ्लैमेंको पर्यावरण की स्थितियों के लिए अनुकूल है जहां यह पाया जाता है; आपका पसंदीदा आहार नीला हरा शैवाल, छोटे अकशेरुकी और मछली हैं जो तालाबों और तालाबों में पाए जाते हैं। प्राकृतिक स्थिति में एंडियन फ्लेमिंगोस की जीवन प्रत्याशा अनुकूल परिस्थितियों के साथ 20 से 50 वर्ष के बीच है। कैद में वे 60 साल रह सकते हैं। यौन परिपक्वता तब तक पहुंच जाती है जब वे 4 से 6 साल के बीच होते हैं, वे एकरस होते हैं, ब्रूडिंग 23 से 34 दिनों के बीच रहता है। वे बहुत ही मिलनसार, दिनमान और खानाबदोश हैं। इस प्रजाति के लिए दुनिया भर में मुख्य घोंसले का शिकार स्थल चिली में सालार डे अटाकामा है। तीन महीने की उम्र में चूजे उड़ान भरने और स्थानांतरित करने में सक्षम होते हैं, मुख्य रूप से अधिक उत्तरी अक्षांशों की ओर।

एंडियन राजहंस आबादी के लिए जोखिम

फ्लेमेंको विलुप्त होने की रेखा की सीमा पर है, यह एक संवेदनशील जानवर माना जाता है और कई वर्षों से प्रकृति के संरक्षण के लिए अंतर्राष्ट्रीय संघ की लाल सूची में शामिल किया गया है। यह विलुप्त होने के खतरे में नहीं है, लेकिन अगर यह अपने निवास स्थान और खुद को मानव आक्रामकता जारी रखता है, तो जल्द ही यह इतिहास होगा। खनन द्वारा उनके पारिस्थितिक तंत्रों की अति-उपयोगिता, उनके अंडों का अत्यधिक और अनियंत्रित संग्रह, साथ ही जलवायु परिवर्तन एक वास्तविक खतरे का प्रतिनिधित्व करते हैं।

राजहंस के लिए मुख्य खतरा गर्मियों की बरसात के अंत में खनन उत्खनन हैं। एंडियन फ्लेमिंगो निवास स्थान बोरान यौगिकों में समृद्ध है, विशेष रूप से बोरेक्स, जो एंडियन फ्लेमिंगो के लिए विषाक्त है; अतिरिक्त बोरॉन कंकाल की विकृतियों, हृदय दोष और अंडकोष के अध: पतन का कारण बनता है। 5 ग्राम बोरेक्स की एक खुराक पशु आबादी में प्रतिकूल प्रभाव पैदा कर सकती है, इसका विकास और प्रजनन प्रभावित होता है। खनन पानी की उपलब्धता को भी प्रभावित करता है और झीलों से नमी को हटाने में तेजी लाता है। भोजन के लिए एंडियन फ्लेमिंगोस फ़िल्टर सतह का पानी, लेकिन बोरेक्स इस पानी को दूषित करता है। अपर्याप्त खाद्य आपूर्ति और एक अशांत आवास के साथ, जनसंख्या में गिरावट अपरिहार्य है।

लालच द्वारा एक संवेदनाहीन या प्रेरित मानवीय गतिविधि स्थानीय लोगों द्वारा अंडे का संग्रह है; चिली में संगठित अपराधियों के समूह राजहंस को फंसाते हैं और उन्हें यूरोप, संयुक्त राज्य अमेरिका और विदेशों में अन्य गंतव्यों में निर्यात करते हैं। स्थानीय आबादी कुपोषित होने पर अंडा संग्रह स्वीकार्य हो सकता है, लेकिन अध्ययन में प्रोटीन की कमी नहीं है।

संदर्भ

Flamenco Andino

https://www.exoticasaves.net/author/admin/page/8/

Phoenicoparrus andinus

https://es.wikipedia.org/wiki/Phoenicoparrus_andinus

Ο Άνδεων Φλαμένκο ή η παρϊουάνα στην ιστορία του Περού.

Ο Άνδεων Φλαμένκο ή η παρϊουάνα στην ιστορία του Περού.

Το φλαμίνγκο Άνδεων (επιστημονική ονομασία: Άνδεων φλαμίγκο) είναι επίσης γνωστή ως parihuana, Parina, chururu, tococo και φλαμίνγκο Άνδεων. Υπάρχει στο Περού, τη Χιλή, τη Βολιβία, την Αργεντινή, χώρες όπου υπάρχουν κορυφογραμμές και τα κενά στις ορεινές περιοχές, οι υγρότοποι του οποίου το ύψος κυμαίνεται 1500 με 4500 μέτρα. Τα φλαμίνγκο μπορούν να πετάξουν 700 μίλια την ημέρα. το καλοκαίρι ζουν σε αλατισμένες λίμνες και μεταναστεύουν στους χαμηλότερους υγροτόπους για το χειμώνα. Η αιτία αυτής της μετανάστευσης από το καλοκαίρι στο χειμώνα οφείλεται στην εξαιρετική ξηρότητα των αλατινών διαμερισμάτων κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Στο Περού βρίσκεται επίσης στον πανέμορφο κόλπο της Παρακασίας. Ορισμένες περιοχές όπου ζουν προστατεύεται ως Εθνικό Αποθεματικό Άνδεων Πανίδας Eduardo Abaroa (Βολιβία), το Παράκας Εθνική Τράπεζα, την Τράπεζα Salinas και Aguada Blanca (τόσο στο Περού), η Laguna Mar Chiquita (Αργεντινή) και το Salar de Atacama (Χιλή). Στην ιστορία του Περού, συνδέεται με τα χρώματα της εθνικής σημαίας, κόκκινο και λευκό.

Τα φαντάζ των Άνδεων στο στάδιο των ενηλίκων μπορούν να φτάσουν σε ύψος μεταξύ 130 και 150 εκατοστών, το άνοιγμα των φτερών φτάνει τα 150 εκατοστά. Το μέγιστο βάρος μπορεί να είναι 4 κιλά, ο μέσος όρος είναι 1,5 κιλά. Το κυρίαρχο ροζ χρώμα, με κόκκινες και λευκές κηλίδες. το ράμφος είναι μαύρο και έχει κίτρινη βάση. Το φλαμένκο των Άνδεων είναι το μόνο με κίτρινα πόδια.

Το φλαμένκο των Άνδεων προσαρμόζεται στις συνθήκες του περιβάλλοντος όπου βρίσκεται. Η αγαπημένη σας διατροφή είναι τα μπλε πράσινα φύκια, τα μικρά ασπόνδυλα και τα ψάρια που βρίσκονται σε λίμνες και λίμνες. Το προσδόκιμο ζωής των φαντασμάτων των Άνδεων σε φυσική κατάσταση είναι μεταξύ 20 και 50 ετών, με ευνοϊκές συνθήκες. Στην αιχμαλωσία μπορούν να ζήσουν 60 χρόνια. Η σεξουαλική ωριμότητα επιτυγχάνεται όταν είναι ηλικίας 4 έως 6 ετών, είναι μονογαμωμένοι, η επίρριψη διαρκεί μεταξύ 23 και 34 ημερών. Είναι πολύ κοινωνικοί, ημερήσιοι και νομαδικοί. Ο κύριος τόπος φωλεοθέτησης παγκοσμίως για το είδος αυτό είναι το Salar de Atacama, στη Χιλή. Σε ηλικία τριών μηνών οι νεοσσοί είναι σε θέση να πετούν και να μετακινούνται, κυρίως προς τα βόρεια γεωγραφικά πλάτη.

Κίνδυνοι για τους πληθυσμούς των φανγκίνων των Άνδεων

Flamenco είναι στα πρόθυρα της εξαφάνισης γραμμή, θεωρείται ευάλωτο ζώο περιλαμβάνεται στην Κόκκινη Λίστα της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης για πολλά χρόνια τώρα. Δεν κινδυνεύει να εξαφανιστεί, αλλά αν συνεχίσει την ανθρώπινη επιθετικότητα στο βιότοπό της και στον εαυτό της, σύντομα θα είναι ιστορία. Η υπερεκμετάλλευση των οικοσυστημάτων τους από την εξόρυξη, η υπερβολική και ανεξέλεγκτη συλλογή των αυγών τους, καθώς και η κλιματική αλλαγή αποτελούν πραγματικό κίνδυνο.

Η κύρια απειλή για τους φλαμίνγκους είναι οι μεταλλευτικές ανασκαφές, στο τέλος της καλοκαιρινής εποχής των βροχών. Ο ορνιθώνας των φαντασμάτων των Άνδεων είναι πλούσιος σε ενώσεις βορίου, ιδιαίτερα βόρακα, το οποίο είναι τοξικό για τις φαντάζ των Άνδεων. Η περίσσεια του βορίου προκαλεί σκελετικές δυσπλασίες, καρδιαγγειακά ελαττώματα και εκφυλισμό των όρχεων. Μια δόση 5 g βόρακα μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες σε ζωικούς πληθυσμούς, επηρεάζεται η ανάπτυξη και η αναπαραγωγή του. Η εξόρυξη επηρεάζει επίσης τη διαθεσιμότητα νερού και επιταχύνει την απομάκρυνση της υγρασίας από τις λίμνες. Οι φλαμίνγκοι των Άνδεων φιλτράρουν το επιφανειακό νερό για φαγητό, αλλά ο βόρακας μολύνει αυτό το νερό. Με ανεπαρκή προσφορά τροφίμων και διαταραγμένο βιότοπο, η μείωση του πληθυσμού είναι αναπόφευκτη.

Μια άσκοπη ή παρακινημένη ανθρώπινη δραστηριότητα από την απληστία είναι η συλλογή αυγών από τους ντόπιους. ομάδες οργανωμένων εγκληματιών στη Χιλή παγιδεύουν τις φλαμίνγκο και τις εξάγουν στην Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλους προορισμούς στο εξωτερικό. Η συλλογή αυγών μπορεί να είναι αποδεκτή εάν οι τοπικοί πληθυσμοί υποσιτίζονται, αλλά οι μελέτες δεν δείχνουν έλλειψη πρωτεϊνών.

Αναφορές

Flamenco Andino

https://www.exoticasaves.net/author/admin/page/8/

Phoenicoparrus andinus

https://es.wikipedia.org/wiki/Phoenicoparrus_andinus

Le flamenco andin ou parihuana dans l'histoire du Pérou.

Le flamenco andin ou parihuana dans l'histoire du Pérou.

Le flamant des Andes (nom scientifique: Phoenicoparrus andinus) est également connu sous le nom de parihuana, parina, chururu, tococo et grand parina. Il existe au Pérou, au Chili, en Bolivie, en Argentine, dans les pays où il y a des chaînes de montagnes et des lagons dans les hautes terres, dans des zones humides dont la hauteur varie de 1 500 à 4 500 mètres. Les flamants roses peuvent voler 700 milles par jour; en été, ils vivent dans des lacs salés et migrent vers les bas marécages pour l'hiver. La cause de cette migration d’été en hiver est due à la sécheresse extrême des salines pendant l’hiver. Au Pérou, on le trouve également dans la magnifique baie de Paracas. Certaines régions où ils vivent sont protégées, telles que la réserve nationale de faune d'Eduardo Abaroa (Bolivie), la réserve nationale de Paracas, les réserves de Salinas et d'Aguada Blanca (toutes deux au Pérou), la lagune de Mar Chiquita (Argentine) et le salar d'Atacama. (Chili). Dans l'histoire péruvienne, il est associé aux couleurs du drapeau national, rouge et blanc.

Les flamants des Andes au stade adulte peuvent atteindre une hauteur comprise entre 130 et 150 centimètres, leur envergure atteint 150 cm. Le poids maximum peut être de 4 kilos, la moyenne est de 1,5 kg. La couleur rose prédominante, avec des taches rouges et blanches; le bec est noir et a une base jaune. Le flamenco andin est le seul à jambes jaunes.

Le flamenco andin s’adapte aux conditions de l’environnement où il se trouve; Votre régime préféré est constitué d’algues bleu-vert, de petits invertébrés et de poissons que l’on trouve dans les étangs et les étangs. L’espérance de vie des flamants des Andes à l’état naturel est comprise entre 20 et 50 ans, dans des conditions favorables. En captivité, ils peuvent vivre 60 ans. La maturité sexuelle est atteinte entre 4 et 6 ans, ils sont monogames, la couvaison dure entre 23 et 34 jours. Ils sont très sociables, de jour et nomades. Le principal site de nidification mondial de cette espèce est le Salar de Atacama, au Chili. À trois mois, les poussins sont capables de voler et de se déplacer, principalement vers les latitudes plus septentrionales.

Risques pour les populations de flamants des Andes

Le flamenco est à la limite de la ligne d’extinction, il est considéré comme un animal vulnérable et figure depuis plusieurs années sur la liste rouge de l’Union internationale pour la conservation de la nature. Ce n'est pas en danger d'extinction, mais s'il continue l'agression humaine à son habitat et à eux-mêmes, ce sera bientôt l'histoire. La surexploitation de leurs écosystèmes par l'exploitation minière, la collecte excessive et incontrôlée de leurs œufs, ainsi que le changement climatique représentent un réel danger.

Les fouilles minières, à la fin de la saison des pluies estivales, constituent la principale menace pour les flamants roses. L'habitat des flamants des Andes est riche en composés de bore, en particulier le borax, qui est toxique pour les flamants des Andes; Un excès de bore provoque des malformations du squelette, des anomalies cardiovasculaires et une dégénérescence des testicules. Une dose de 5 g de borax peut avoir des effets indésirables sur les populations animales, son développement et sa reproduction en sont affectés. L'exploitation minière affecte également la disponibilité de l'eau et accélère l'élimination de l'humidité des lacs. Les flamants roses andins filtrent les eaux de surface pour se nourrir, mais le borax les contamine. Avec un approvisionnement alimentaire insuffisant et un habitat perturbé, le déclin de la population est inévitable.

Une activité humaine insensée ou motivée par la cupidité est la collecte des œufs par les habitants; Des groupes de criminels organisés au Chili capturent les flamants roses et les exportent vers l'Europe, les États-Unis et d'autres destinations à l'étranger. La collecte des œufs peut être acceptable si les populations locales souffrent de malnutrition, mais les études ne montrent aucune déficience en protéines.

Références

 Flamenco Andino

https://www.exoticasaves.net/author/admin/page/8/

Phoenicoparrus andinus

https://es.wikipedia.org/wiki/Phoenicoparrus_andinus

安第斯佛拉明柯舞曲或秘魯歷史上的parihuana。

安第斯佛拉明柯舞曲或秘魯歷史上的parihuana。

安第斯火烈鳥（學名：安第斯火烈鳥）也被稱為parihuana，parina，chururu，tococo和安第斯火烈鳥。存在於秘魯，智利，玻利維亞，阿根廷，國家那裡有高地地區，濕地，其高度範圍從1500到4500米脊和差距。火烈鳥一天可以飛行700英里;在夏天，他們住在鹽湖，冬季遷移到較低的濕地。從夏季到冬季這種遷移的原因是由於冬季鹽灘極度乾燥。在秘魯，它也被發現在美麗的帕拉卡斯灣。他們居住的一些區域受到保護的動物斯愛德華多·阿巴羅阿的國家級自然保護區（玻利維亞），帕拉卡斯國家保護區，薩利納斯儲備和阿瓜布蘭卡（無論在秘魯），拉古娜三月奇基塔（阿根廷）和阿塔卡瑪鹽湖（智利）。在秘魯歷史上，它與國旗的顏色有關，紅色和白色。

成人階段的安第斯火烈鳥可以達到130至150厘米的高度，翼展達到150厘米。最大重量可達4公斤，平均重量為1.5公斤。主要的粉紅色，有紅色和白色斑點;喙是黑色的，底部是黃色的。安第斯弗拉門戈是唯一一個黃腿的人。

安第斯弗拉門戈適應發現它的環境條件;您最喜歡的飲食是藍綠藻，小型無脊椎動物和池塘和池塘中的魚。安第斯火烈鳥在自然狀態下的預期壽命在20至50年之間，條件有利。人工飼養他們可以活60年。當他們在4至6歲之間達到性成熟時，他們是一夫一妻制，育雛持續23至34天。他們非常善於交際，白天和游牧。該物種在世界範圍內的主要築巢地是智利的Salar de Atacama。在三個月大的時候，小雞能夠飛行和移動，主要是朝向更北緯的地區。

安第斯火烈鳥種群的風險

現在弗拉門戈是滅絕線的邊緣，它被認為是脆弱的動物包括在國際自然保護聯盟紅色名錄好幾年了。它沒有滅絕的危險，但如果它繼續人類對其棲息地和自己的侵略，很快就會成為歷史。通過挖掘生態系統的過度開發，它們的卵和氣候變化的過度和不受控制的收穫代表一個真正的危險。

火烈鳥的主要威脅是在夏季雨季結束時的採礦挖掘。安第斯火烈鳥棲息地富含硼化合物，特別是硼砂，對安第斯火烈鳥有毒;過量的硼會導致骨骼畸形，心血管缺陷和睾丸退化。劑量為5g的硼砂可對動物種群產生不良影響，其發育和繁殖受到影響。採礦還會影響水的供應並加速湖泊水分的清除。安第斯火烈鳥過濾地表水用於食物，但硼砂污染了這種水。由於糧食供應不足和棲息地受到干擾，人口下降是不可避免的。

貪婪是一種毫無意義或有動力的人類活動，是當地人收集的雞蛋;智利有組織犯罪分子將陷入火烈鳥並將其出口到歐洲，美國和其他國外目的地。如果當地人口營養不良，雞蛋收集可能是可以接受的，但研究表明沒有蛋白質缺乏。

引用

 Flamenco Andino

https://www.exoticasaves.net/author/admin/page/8/

Phoenicoparrus andinus

https://es.wikipedia.org/wiki/Phoenicoparrus_andinus

Der Andenflamenco oder das Parihuana in der peruanischen Geschichte.

Der Andenflamenco oder das Parihuana in der peruanischen Geschichte.

Andean Flamingo (wissenschaftlicher Name: Phoenicoparrus andinus) ist auch bekannt als Parihuana, Parina, Chururu, Tococo und große Parina. Es gibt es in Peru, Chile, Bolivien, Argentinien, in Ländern, in denen Hochgebirge und Lagunen liegen, in Feuchtgebieten, deren Höhe zwischen 1500 und 4500 Metern liegt. Flamingos können an einem Tag 700 Meilen fliegen; Im Sommer leben sie in Salzseen und ziehen im Winter in die unteren Feuchtgebiete. Die Ursache für diese Migration von Sommer nach Winter liegt in der extremen Trockenheit der Salinen im Winter. In Peru ist es auch in der schönen Bucht von Paracas zu finden. Einige Regionen, in denen sie leben, sind geschützt, wie das Eduardo Abaroa National Wildlife Reserve (Bolivien), das Paracas National Reserve, die Salinas und das Aguada Blanca Reserve (beide in Peru), die Mar Chiquita Lagoon (Argentinien) und die Atacama Salt Flat. (Chile). In der peruanischen Geschichte wird es mit den Farben der Nationalflagge Rot und Weiß in Verbindung gebracht.

Die Andenflamingos im Erwachsenenalter erreichen eine Höhe zwischen 130 und 150 Zentimetern, die Flügelspannweite erreicht 150 cm. Das maximale Gewicht kann 4 kg betragen, der Durchschnitt liegt bei 1,5 kg. Die vorherrschende rosa Farbe mit roten und weißen Flecken; Der Schnabel ist schwarz und hat eine gelbe Basis. Der Andenflamenco ist der einzige mit gelben Beinen.

Der Andenflamenco passt sich den Bedingungen der Umgebung an, in der er gefunden wird; Ihre Lieblingsdiät sind Blaualgen, kleine Wirbellose und Fische, die in Teichen und Teichen vorkommen. Die Lebenserwartung von Andenflamingos in einem natürlichen Zustand liegt zwischen 20 und 50 Jahren bei günstigen Bedingungen. In Gefangenschaft können sie 60 Jahre leben. Die Geschlechtsreife ist erreicht, wenn sie zwischen 4 und 6 Jahre alt sind, sie sind monogam, das Brüten dauert zwischen 23 und 34 Tagen. Sie sind sehr gesellig, tagsüber und nomadisch. Der weltweit wichtigste Nistplatz für diese Art ist der Salar de Atacama in Chile. Mit drei Monaten können die Küken fliegen und sich bewegen, hauptsächlich in nördliche Breiten.

Risiken für Andenflamingobevölkerungen

Der Flamenco ist an der Grenze des Aussterbens, er gilt als verwundbares Tier und ist seit mehreren Jahren in die Rote Liste der Internationalen Union für Naturschutz aufgenommen. Es ist nicht vom Aussterben bedroht, aber wenn es die menschliche Aggression auf seinen Lebensraum und sich selbst fortsetzt, wird es bald Geschichte sein. Die Übernutzung ihrer Ökosysteme durch den Bergbau, das übermäßige und unkontrollierte Sammeln ihrer Eier sowie der Klimawandel stellen eine echte Gefahr dar.

Die Hauptbedrohung für die Flamingos sind die Bergbauausgrabungen am Ende der Regenzeit im Sommer. Der Lebensraum der Andenflamingos ist reich an Borverbindungen, insbesondere Borax, der für Andenflamingos toxisch ist; Überschüssiges Bor führt zu Fehlbildungen des Skeletts, kardiovaskulären Defekten und Degeneration der Hoden. Eine Dosis von 5 g Borax kann bei Tierpopulationen nachteilige Auswirkungen haben, ihre Entwicklung und Fortpflanzung ist beeinträchtigt. Der Bergbau beeinflusst auch die Verfügbarkeit von Wasser und beschleunigt die Entfernung von Feuchtigkeit aus Seen. Andenflamingos filtern Oberflächenwasser für Lebensmittel, aber Borax kontaminiert dieses Wasser. Bei unzureichender Nahrungsversorgung und einem gestörten Lebensraum ist der Bevölkerungsrückgang unvermeidlich.

Eine sinnlose oder motivierte menschliche Aktivität durch Gier ist das Sammeln von Eiern durch die Einheimischen; Gruppen organisierter Verbrecher in Chile fangen die Flamingos und exportieren sie nach Europa, in die Vereinigten Staaten und zu anderen Zielen im Ausland. Die Sammlung von Eiern kann akzeptabel sein, wenn die lokale Bevölkerung unterernährt ist, die Studien zeigen jedoch keinen Proteinmangel.

Referenzen

Flamenco Andino

https://www.exoticasaves.net/author/admin/page/8/

Phoenicoparrus andinus

https://es.wikipedia.org/wiki/Phoenicoparrus_andinus

The Andean Flamenco or parihuana in Peruvian history.

The Andean Flamenco or parihuana in Peruvian history.

Andean flamingo (scientific name: Phoenicoparrus andinus) is also known as parihuana, parina, chururu, tococo and large parina. It exists in Peru, Chile, Bolivia, Argentina, countries where there are mountain ranges and lagoons in high areas, in wetlands whose height ranges from 1500 to 4500 meters. Flamingos can fly 700 miles in a day; in the summer they live in salt lakes and migrate to the lower wetlands for winter. The cause of this migration from summer to winter is due to the extreme dryness of the salt flats during the winter. In Peru it is also found in the beautiful bay of Paracas. Some regions where they live are protected, such as the Eduardo Abaroa National Wildlife Reserve (Bolivia), the Paracas National Reserve, the Salinas and Aguada Blanca Reserve (both in Peru), the Mar Chiquita Lagoon (Argentina) and the Atacama Salt Flat. (Chile). In Peruvian history, it is associated with the colors of the national flag, red and white.

The Andean flamingos in the adult stage can reach a height between 130 and 150 centimeters, the wingspan reaches 150 cm. The maximum weight can be 4 kilos, the average is 1.5 kg. The predominant pink color, with red and white spots; the beak is black and has a yellow base. Andean flamenco is the only one with yellow legs.

Andean flamenco adapts to the conditions of the environment where it is found; Your favorite diet is blue green algae, small invertebrates and fish that are found in ponds and ponds. The life expectancy of Andean flamingos in a natural state is between 20 to 50 years, with favorable conditions. In captivity they can live 60 years. The sexual maturity is reached when they are between 4 to 6 years old, they are monogamous, the brooding lasts between 23 and 34 days. They are very sociable, daytime and nomadic. The main nesting site worldwide for this species is the Salar de Atacama, in Chile. At three months of age the chicks are able to fly and move, mainly towards more northern latitudes.

Risks for Andean flamingo populations

Flamenco is at the limit of the line of extinction, it is considered a vulnerable animal and has been included in the Red List of the International Union for the Conservation of Nature for several years. It is not in danger of extinction, but if it continues the human aggression to its habitat and to themselves, soon it will be history. The overexploitation of their ecosystems by mining, the excessive and uncontrolled collection of their eggs, as well as climate change represent a real danger.

The main threat to the flamingos are the mining excavations, at the end of the summer rainy season. The Andean flamingo habitat is rich in boron compounds, especially borax, which is toxic to Andean flamingos; Excess boron causes skeletal malformations, cardiovascular defects and degeneration of the testicles. A dose of 5 g of borax can produce adverse effects in animal populations, its development and reproduction is affected. Mining also affects the availability of water and accelerates the removal of moisture from lakes. Andean flamingos filter surface water for food, but borax contaminates this water. With insufficient food supply and a disturbed habitat, population decline is inevitable.

A senseless or motivated human activity by greed is the collection of eggs by the locals; groups of organized criminals in Chile trap the flamingos and export them to Europe, the United States and other destinations abroad. Egg collection may be acceptable if local populations are malnourished, but the studies show no protein deficiency.

References

Flamenco Andino

https://www.exoticasaves.net/author/admin/page/8/

Phoenicoparrus andinus

https://es.wikipedia.org/wiki/Phoenicoparrus_andinus

El Flamenco andino o parihuana en la historia peruana.

El Flamenco andino o parihuana en la historia peruana.

El flamenco andino (nombre científico: Phoenicoparrus andinus) se conoce también como parihuana, parina, chururu, tococo y parina grande. Existe en el Perú, Chile, Bolivia, Argentina, países donde hay cordilleras y lagunas en las zonas altas, en los humedales cuya altura va desde 1500 a 4500 metros. Los flamencos pueden volar 700 millas en un día; en el verano viven en lagos de sal y migran a los humedales más bajos para el invierno. La causa de esta migración de verano a invierno se debe a la extrema aridez de las salinas durante el invierno. En el Perú se encuentra también en la hermosa bahía de Paracas. Algunas regiones donde viven están protegidas, como la Reserva Nacional de Fauna Andina Eduardo Abaroa (Bolivia), la Reserva Nacional de Paracas, la Reserva Salinas y Aguada Blanca (ambas en Perú), la Laguna Mar Chiquita (Argentina) y el Salar de Atacama (Chile). En la historia peruana está asociado a los colores de la bandera nacional, rojo y blanco.

Los flamencos andinos en la fase adulta pueden alcanzar una altura entre unos 130 y 150 centímetros, la envergadura de las alas llega a 150 cm. El peso máximo puede ser 4 kilos, la media está en 1.5 kg. El color rosa predominante, con manchas rojas y blancas; el pico es negro y tiene la base amarilla. El flamenco andino es el único con patas de color amarillo.

El flamenco andino se adapta a las condiciones del entorno donde se encuentre; su dieta favorita son algas verde azules, pequeños invertebrados y peces que se encuentren en las charcas y estanques. La esperanza de vida de los flamencos andinos en estado natural está entre 20 a 50 años, con condiciones favorables. En cautiverio pueden llegar a vivir 60 años. La madurez sexual se alcanza cuando tienen entre 4 a 6 años, son monógamas, el empollamiento dura entre 23 y 34 días. Son muy sociables, diurnas y nómadas. El principal sitio de nidificación a nivel mundial para esta especie es el Salar de Atacama, en Chile. A los tres meses de edad los polluelos están aptos para volar y desplazarse, principalmente hacia latitudes más septentrionales.

Riesgos para las poblaciones del flamenco andino

El flamenco está en el límite de la línea de extinción, se considera animal vulnerable y está incluido en la Lista Roja de la Unión Internacional para la Conservación de la Naturaleza desde hace ya varios años. No está en peligro de extinción, pero si sigue la agresión humana a su  hábitat y a ellos mismos, pronto será historia. La sobre explotación de sus ecosistemas por la minería, la recolección excesiva y descontrolada de sus huevos, así como el cambio climático representan un verdadero peligro.

La principal amenaza para los flamencos son las excavaciones mineras, al final de la temporada de lluvias del verano. El hábitat del flamenco andino es rico en compuestos de boro, en especial el bórax, que es tóxico para los flamencos andinos; el exceso de boro causa malformaciones esqueléticas, defectos cardiovasculares y degeneración de los testículos. Una dosis de 5 g de bórax puede producir efectos adversos en las poblaciones animales, se afecta su desarrollo y reproducción. La minería también afecta la disponibilidad de agua y acelera la eliminación de humedad de lagos. Los flamencos andinos filtran el agua de la superficie para obtener alimento, pero el bórax contamina esta agua. Con suministro insuficiente de alimentos y un hábitat perturbado, la disminución de la población es inevitable.

Una actividad humana insensata o motivada por la codicia es la recolección de huevos por parte de los lugareños; grupos de delincuentes organizados en Chile atrapan a los flamencos y los exportan a Europa, Estados Unidos y otros destinos en el extranjero. La recolección de huevos podría ser aceptable si las poblaciones locales estuvieran desnutridas, pero los estudios no muestran deficiencia de proteínas.

Referencias

Flamenco Andino

https://www.exoticasaves.net/author/admin/page/8/

Phoenicoparrus andinus

https://es.wikipedia.org/wiki/Phoenicoparrus_andinus